3618

To całkiem nowoczesney tramwaj. Z urodą dyskusyjną. Dałbym po łapach projektantowi za dach nad kabiną...

Wraz ze zmianą rozkładu na 1 obecnie w dni powszednie dzieje się Sajgon.

Ależ drogi Kolego Architekcie, chciałbym zgłośić sprzeciw i swój głos konserwatysty-klasyka powiedzmy, na rzecz poparcia tego wzornictwa. Mimo lekko awangardowej genezy, jest dziełem niezwykle wyważonym i proporcjonalnym. Ujemny kąt czoła nie jest przesadzony, linia lamp wraz z obudową sprzęgu tworzy pewny siebie grymas, a rzeczony dach łagodzi podniebny bezkres tafli szyby jakim bez niego by była. Bezapelacyjnie popieram ten dizajn. Małe jazzy są poprawne ale nudne, i bez dobrze pojętego kroku naprzód. "Kiosk" był kioskiem tylko na wizualkach, w realu jest wzorcowym przykładem odważnego, starannego oraz właśnie wyważonego opracowania. Brawo dla zespołu.

I jeszcze mam takie skojażenie (i uzasadnienie emocjonalne) kształtu tego obniżającego się dachu: jak tropiący pies, nos przy ziemi, ciekawski, dynamiczny... Nie od dziś wiadomo że modelowanie pojazdów to... modelowanie stworów, a więc technicznych istot które posiadają twarz. Rzadko to sobie uświadamiamy, ale każdy pojazd bez trudu można spersonifikować. To wyjątkowa cecha zarezerwowana we wzornictwie przemysłowym wyłącznie dla nich. Stąd nasza nimi fascynacja.

A jakiego to stwora przynosi koledze na myśl 128N? 'Obcego'? 'Frankensteina'?