Siemens ULF

Warto dodać że wersji wagonów ULF są cztery: ULF A i A' (krótkie) oraz ULF B i B' (długie). Liczba silników wynika z konstrukcji tych pojazdów: pierwszy "przegub" (szara pionowa osłona, na której znajduje się kierunkowskaz) w rzeczywistości nie jest przegubem - osłona skrywa nie powiązane osią koła toczne (bez napędu) z mechanizmem ustawiania radialnego, który to mechanizm jest powiązany z pierwszym przegubem (czyli drugą szarą osloną, tej bez kierunkowskazu). Na końcu wagonu mamy lustrzane odbicie tego rozwiązania: ostatni przegub steruje radialnie koła pod ostatnią szarą osłoną. Taka konstrukcja umożliwia w miarę płynne pokonywanie ostrych łuków jak również zmniejsza hałas. Silniki są umieszczone wyłacznie w przegubach, i co ciekawe każde koło jest napędzane własnym silnikiem. I jeszcze jedna ciekawostka: tak naprawdę w tych wagonach nie ma typowych przegubów, jakie znamy z innych konstrukcji - szare osłony (oczywiście zawsze poza pierwszą i ostatnią) skrywają potężne ramy w kształcie odwróconej litery U, do której na górze są zawieszone wachliwie poszczególne człony wagonu. Takie rozwiązanie przypamina konstrukcyjnie wagony typu Talgo.

Przekombinowane i chyba już martwe rozwiązanie. Skusiły się tylko Wiedeń i... Oradea. Zapewne lepsze dla szyn niż sztywne wózki, ale mocno problematyczne i awaryjne. Do tego bardzo ciasne w środku, przestrzeń w "przegubach" zmarnowana.