2881

Cudne zdjęcie! Pokazuje całą szarość lat 80-tych. Przerażające a jednocześnie wielkie przestrzenie jak z najbardziej przygnębiających miast socjalistycznych dawnych czasów. Szerokie arterie, bloki, zero zieleni, i nic poza tym. I piękny ikarus czerwono-biały!

Zieleni nie było, bo jeszcze nie wyrosła - to jeszcze wciąż "goła ziemia". Nie wiem jak na Bródnie (zapewne tak samo), ale na Ursynowie przez 20 lat drzewa sadzone na osiedlach rosły, aby dziś można je było zauważyć. Zatem bez przesady - to były nowe osiedla i dziś tam zieleni nie brakuje - także tej zasadzonej lub posianej wówczas - dziś za to rozjeżdżają ją samochody (gdzie tylko mogą, bo każdy chce jakiś mieć, a nie każdy ma gdzie go zostawić, gdy chce w domu posiedzieć), a biało-czerwono-białych Ikarusów już nie ma, zajezdni na Inflanckiej i linii M w jakiejkolwiek formie także. Zdjęcia zostały - szaro tam, bo one są często czarno-białe - jak to, ale te trawniki są zielone - nie szare..

W mojej opinii, duże odległości między blokami to duży plus tamtejszej urbanistyki, gdyż zapewnia duży dostęp do światła słonecznego, w miarę przyjemny widok z okna i daje dużo miejsca na zieleń. Niestety, we współczesnym budownictwie już się tak na to nie patrzy, deweloperzy próbuja wcisnąć możliwie jak najwięcej budynków w jedno miejsce, zabierając dostęp do trzech wspomnianych elementów. Wniosek: PRLowskie osiedla są ekologiczne.

Jedno i drugie to chyba przegięcie, w urbanistyce potrzeba umiaru. I malacz o tym WIE